57 mm Armata przeciwlotnicza Protiletadlový kanon vz. ČS

Historia konstrukcji

Armata przeciwlotnicza produkcji czechosłowackiej. Opracowany przez ŠKODĘ Pilzno – pierwsze egzemplarz prototypowy powstał w marcu 1948 roku, włączany na wyposażenie pułków przeciwlotniczych PVOS stopniowo od 1952 roku. Przeznaczony jest do niszczenia celów powietrznych na wysokości do 6000 metrów (według innych danych maksymalna wysokość to 7000 metrów) na podstawie danych z radaru artyleryjskiego typu SON-9A i analogowego komputera strzeleckiego (SRP) EUZ-2. Cele można również przeszukiwać za pomocą celownika optycznego do wysokości 3600 metrów. Strzelanie do celów naziemnych przez celowanie bezpośrednie jest możliwe do odległości 4000 metrów.

Podstawową jednostką strzelania jest bateria przeciwlotnicza: 6-8 sztuk, PLK, RL SON-9A Dalmierz. optyczny DJA-6, komputer analogowy SRP EUZ-2. 57 mm PLK CS został później zastąpiony przez radziecki zestaw przeciwlotniczy 57 mm PLK S-60. Ostatnie egzemplarze zostały wycofane z uzbrojenia ČSĽA w latach 70.-tych ubiegłego wieku.

Autor: zdjęcia – Dawid Kalka

Czechy, Muzeum obrněné techniky Smržovka

Działo przeciwlotnicze 57 mm PLK vz.čs składa się z

lufy działa
zamka
urządzenia hydropneumatycznego
kołyski
mechanizmu podającego i ładującego
wózka górnego
wózka dolnego z podwoziem czterokołowym
urządzenia poriarowo-naprowadzającego
dwóch wyważarek/podstaw stabilizujących
tarczy pancernej
przewody powietrzne i elektryczne
urządzenia elektryczne
przekładnie hydrauliczne
przyrządy celownicze

Stosowana amunicja

Amunicji do 57 mm PLK S-60 nie można używać do strzelania z 57 mm PLK vz.Čs.

Nabój z pociskiem burzącym 57 mm ze znacznikiem do PLK Čs,
Nabój z pociskiem przeciwpancerno-zapalający, 57 mm ze znacznikiem do PLK Čs.

Rozstaw osi: 4000 mm
Opony: 8,25 – 20 SO

Autor – zdjęcia: Dawid Kalka

Hrabyne, Czechy – Národní památník II. světové války (Slezské zemské muzeum)

Czas położenia armaty przeciwlotniczej

od z pozycji marszowej do pozycji bojowej: 30 s,
z pozycji bojowej do pozycji marszowej: 45 s.

Podstawowe dane taktyczno-techniczne

Producent: Závody V.I. Lenina, n.p. Plzeň
Wyprodukowano: łącznie 219 egzemplarzy (jeden prototyp, 18 egzemplarzy serii produkcyjnej zerowej, oraz 200 egzemplarzy serii produkcyjnej; dwie po 100 egzemplarzy)
Powstanie prototypu: pierwsza połowa 1948 roku
Obsługa: sześciu żołnierzy (dowódca, celowniczy, celownikowy, dwóch ładowniczych)
Kaliber lufy działa: 57 mm
Liczba bruzd: 24 prawoskrętne
Masa bojowa: 4940 kg
Masa transportowa: 5380 kg
Lufa ze zamkiem: 302 kg
Całkowita długość konstrukcji: 8250 mm
Długość lufy: 4000 mm
Szerokość konstrukcji: 1920 mm
Ustawienia kątowe w pionie: od -5 stopni do +85 stopni
Obrót podstawy w poziomie: 360 stopni
Prędkość maksymalna na drodze utwardzonej: do 60 km/h

Autor – zdjęcia: Dawid Kalka

Rokacyny, Czechy – Muzeum Linii Demarkacyjnej

Prędkość marszowa: 40 km/h
Prędkość maksymalna w trudnym terenie: do 20 km/h
Stosowana amunicja: 57-JOSv-PLKčs, 57-JONhSv-PLKčs
Masa stosowanego pocisku burzącego: 2,56 kg
Masa ładunku miotającego: 1,56 kg
Skuteczny zasięg działania bojowego: 7000 m (maksymalna wysokość dla pocisków samozniszczających), 6000 m (efektywne strzelanie do celów powietrznych za pomocą komputera), 3600 m (efektywny zasięg do celów powietrznych z celownikiem optycznym), 4000 m (maksymalny efektywny zasięg na cele naziemne)
Szybkostrzelność praktyczna: do 180 strz./min.
Prędkość wylotowa pocisków: około 985 m/s