Armata przeciwpancerna Pantserafweer-geschut van 47 mm Böhler
Historia konstrukcji
Było to bardzo lekkie działo o niskim profilu i bez tarczy pancernej. Przewidziano możliwość demontażu kół na stanowisku bojowym, co jeszcze bardziej obniżało sylwetkę działa. Produkowano różne odmiany tej armaty – z hamulcem wylotowym i bez.
Armata przeciwpancerna opracowana w austriackich zakładach Böhler. Holandia zakupiła działa tego typu w 1938 roku wraz z licencją. Produkcję licencyjną prowadził holenderski arsenał Staatsbedrijf der Artillerie Inrichtingen A/D w Hemburgu. Opracowano także nowa wersję, w której wykorzystano nowe podwozie zaprojektowane w zakładach DAF.
W maju 1940 roku armia holenderska miała na stanie 386 dział tego typu. W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze otrzymały oznaczenie 4,7 cm Pak 187 (h) – z hamulcem wylotowym oraz 4,7 cm Pak 188 (h) – bez hamulca wylotowego.
Opis konstrukcji
Lufa zaopatrzona w 24 prawoskrętne bruzdy. Półautomatyczny zamek klinowy o ruchu poziomym. Hydrauliczny opornik i sprężynowy powrotnik były umieszczone pod lufą. Tarcza chroniąca (istniała możliwość jej instalacji) obsługę o grubości 3,2 mm podnosiła masę działa na stanowisku do 395 kg. Ogień bezpośredni do celu o wysokości 95 cm można było prowadzić do odległości 500 m.
Zastosowana amunicja
Naboje scalone. Skrzynka amunicyjna mieściła 6 naboi.
1. Przeciwpancerna 47 mm brisant-pantsergranaat:
-
Masa naboju: 2,11 kg
-
Masa pocisku: 1,45 kg
-
Prędkość wylotowa: 660 m/s
Pocisk typu APHE z zapalnikiem dennym. Ze 100 m przebija 39 mm płytę pancerną pochyloną o 30 stopni, natomiast z 500 m przebija 30 mm płytę pancerną pochyloną o 30 stopni i płytę pionową 44 mm.
2. Odłamkowo-burząca 47 mm brisantgranaat:
-
Masa naboju: 3,01 kg
-
Masa pocisku: 2,45 kg
-
Prędkość wylotowa: 350 m/s
-
Donośność: 6 000 m
Pocisk typu HE z głowicowym zapalnikiem uderzeniowym.
Dane taktyczno-techniczne
- Kaliber: 47 mm
- Amunicja: 47 mm x 227R mm
- Masa: na stanowisku bojowym 310 kg, w transporcie 345 kg
- Wymiary: długość całkowita 3 210 mm
- Rozstaw kół: 1 000 mm
- Wysokość linii ognia: 603 mm
- Długość lufy: z zamkiem 1 850 mm
- Kąt ostrzału w elewacji: od -10° do +52°
- Kąt ostrzału w azymucie: 60° (przy kącie podniesienia lufy powyżej 12°), lub 72° (przy kącie podniesienia lufy poniżej 12°)
- Szybkostrzelność: do 15 strz./min.
Autor: Dawid Kalka
Bibliografia
- Muzeum Obrony Wybrzeża, Świnoujście
- http://www.dws-xip.pl/encyklopedia/artppanc5-nl/
2 października 2021
Ostatnia aktualizacja 2 lata