MT-55A

Szturmowy most towarzyszący MT-55A

Historia konstrukcji

Wozy MTU na bazie T-54 okazały się nadzwyczaj przydatne, ale szybko uznano, że mają dość ograniczone możliwości. Ich przęsło mostowe miało zbyt małą długość, a jego konstrukcja i mechanizm ustawiania na przeszkodach wywodziły się wprost z przedwojennej jeszcze konstrukcji IT-28. Długości przęsła nie można było zwiększyć bez gruntownej zmiany jego konstrukcji, gdyż dłuższe przęsło monolityczne zawadzałoby o grunt podczas jazdy w terenie. Niezależnie od tej krytyki przęsła o pierwotnej konstrukcji montowano i na kadłubach T-55.

Most towarzyszący MTU-20 z przęsłem MTU-72

Jedynym rozwiązaniem problemu było zastosowanie mostu składanego. Najpierw powstał AFM – Aluminiowy Ferma-Most, podobny do przęsła MTU, ale zaopatrzony w krótkie, rozkładane końcówki, wydłużające go do 16 m. Konstruktorzy z fabryki w Omsku udoskonalili aluminiowe przęsło o szerokości 3,3 m z masywną sekcją centralną i dwiema składanymi końcówkami i zwiększyli ich długość. Nasuwano je na przeszkody tak samo, jak MTU, ale jego długość wynosiła 11,6/20 m, a maksymalna szerokość przeszkody – 18 m (dla MTU odpowiednio12,3 i 11 m). Przęsło mostowe ważyło 7 ton, a jego nośność wynosiła 50 ton. Pojazd, oznaczony MTU-20, ważący w położeniu bojowym 37 t konstruowano w Omsku pod kierunkiem B. Bieskupskiego od 1960 r. jako TSzM (Tankowyj Szturmowoj Most), inaczej „Obiekt 602” i przyjęto na uzbrojenie w 1964 r. jako MTU-20. Wyprodukowano ich aż 1222 sztuki. Z czasem część pojazdów otrzymała podobne konstrukcyjnie, ale nowocześniejsze przęsła mostu MTU-72 („Obiekt 632”).

Ten sam nośnik miał służyć jako układacz sekcji RMB (Razbornyj Most Bolszegruznyj – rozkładany most dużej nośności). Zamiast przęsła MTU na pojazd nakładano pierwszą sekcję mostu z podporą w kształcie litery H – wysuwano ją do przodu, a od tyłu do nośnika podjeżdżał samochód KrAZ-214 z następną sekcją (już bez podpory). Spinano je ze sobą, wysuwano i podłączano kolejną sekcję. Proces przebiegał powoli – most o długości 40 m i nośności 60 t. był ustawiany aż przez 6 h. Zapewne dlatego RMB nie przyjęto na uzbrojenie.

Most RMB

Inaczej do zadania zbudowania mostu szturmowego podeszli konstruktorzy z Niżnego Tagiłu, którzy opracowali most nożycowy MT-55. Jego dwie symetryczne sekcje o długości 10 m każda i łącznej masie 6,5 t najpierw podnoszono nad kadłub wozu, potem wysuwano do przodu, opierano o grunt w położeniu pionowym i rozkładano. Całą operację załoga mogła wykonać bez opuszczania pojazdu. Most pozwalał na pokonywanie rowów o szerokości do 16 m, przeciwskarp o wysokości do 3,5 m, a proces jego ustawiania zajmował do 4 min. MT-55 został przyjęty na uzbrojenie w 1962 r. i był szeroko eksportowany, w odróżnieniu od MTU-20, używanego głównie przez Armię Radziecką (chociaż używały ich w 1973 r. armie Egiptu i Syrii podczas wojny Yom Kippur).

Czołg mostowy MT-55A zbudowany jest na bazie czołgu średniego T-55A, bez wieży i bez uzbrojenia. Załoga składa się z dwóch żołnierzy. Fotel kierowcy znajduje się w lewej przedniej części podwozia, czyli tzw. że pozostał w tym samym miejscu co w czołgu T-55A. Dowódca siedzi po prawej stronie kierowcy. Za przestrzenią zarezerwowaną dla załogi znajduje się zbiornik na płyn hydrauliczny, skrzynka na akumulatory oraz zbiornik paliwa. Czołg napędza czterosuwowy, chłodzony cieczą silnik V-55 o mocy maksymalnej 427 kW przy 2000 obr./min. MT-55 wyposażony jest w urządzenie filtrowentylacyjne. Radiostacja czołgowa R-123 o maksymalnym zasięgu do 20 km służy do komunikacji z innymi pojazdami bojowymi. Członkowie załogi używają sprzętu do rozmów na czołgu telefon wewnętrzny R-124 do wzajemnej komunikacji.

Towarzyszący most szturmowy MT-55 Armii Słowenii

Rozwój MT-55A rozpoczął się w 1969 roku, a trzy lata później nastąpiła produkcja seryjna. Od 1975 roku wchodził w skład uzbrojenia Czechosłowackiej Armii Ludowej.

Jego podstawowym zadaniem jest szybkie pokonywanie wąskich przeszkód wodnych i terenowych w obszarze działań bojowych. Most nożycowy można również wykorzystać do wzmocnienia trudno dostępnych fragmentów terenu. Maksymalna długość pokonywanej przeszkody może wynosić do 18 metrów. Przez most mogą przejechać pojazdy gąsienicowe o maksymalnej masie do 50 000 kg oraz kołowe o maksymalnym nacisku na oś 12 000 kg.

Vojenské Historické Múzeum, Piešťany, Słowacja

Podstawowe dane taktyczno-techniczne

Załoga wozu: dwóch żołnierzy

Masa bojowa: 36 000 kg

Masa rozkładanego przęsła mostowego: 6 500 kg

Wymiary konstrukcji:

  • Długość wozu wraz z założonymi przęsłami mostu: 9880 mm

  • Długość wozu bez założonego przęsła mostowego: 8450 mm

  • Szerokość wozu z przęsłami: 3330 mm

  • Szerokość wozu bez przęseł: 3270 mm

  • Prześwit kadłuba z założonym mostem: 425 mm

  • Prześwit kadłuba bez założonego mostu: 460 mm

Długość wozu z pełni rozłożonym mostem: 27 100 mm

Wysokość wozu z założonym mostem: 3350 mm

Wysokość bez mostu z urządzeniem do układania w pozycji transportowej: 2800 mm

Maksymalna nośność mostu dla pojazdów gąsienicowych: do 50 000 kg

Szerokość przeszkody terenowej: maksymalnie 18 000 mm

Szerokość postawionego mostu: 3300 mm

Masa przęseł mostowych: 6500 kg

Położenie mostu: maksymalnie 3 minuty

Założenie mostu na pojazd: 5-8 minut

Pełne zabezpieczenie mostu: do 10 minut

Prędkość maksymalna na drodze: 50 km/h

Średnia prędkość na drodze: 32-35 km/h

Średnia prędkość w terenie: 16-20 km/h

Zużycie paliwa na drodze: 190-210 litrów na 100 km

Zużycie paliwa w terenie: 300-330 litrów na 100 km

Średnie zużycie paliwa podczas postoju oraz rozkładania?zakładania mostu: 50 litrów na godzinę

Średnie zużycie oleju na drodze: do 8 litrów na 100 km

Średnie zużycie oleju w terenie: do 11 litrów na 100 km

Zasięg maksymalny na drodze bez dodatkowych zbiorników paliwa (zewnętrznych): do 485 km

Zasięg maksymalny w terenie bez dodatkowych zbiorników paliwa (zewnętrznych): do 290-320 km

Pokonywanie przeszkód terenowych:

  • Wzniesienia o nachyleniu: do 30 stopni

  • Maksymalnie nachylenie boczne: do 25 stopni

  • Szerokość pokonywanego rowu: 2700 mm

  • Wysokość ścianki: do 800 mm

  • Maksymalna głębokość brodzenia: do 1400 mm

  • Maksymalna głębokość pokonywania przeszkody wodnej: do 4000 mm

  • Szerokość maksymalnie pokonywanej przeszkody wodnej po jej dnie: do 1000 m

Bibliografia

  1. https://www.valka.cz/1130-MT-55A
  2. https://zbiam.pl/artykuly/radziecki-czolg-sredni-t-55-i-jego-wersje-oraz-pojazdy-pochodne/
  3. https://en.wikipedia.org/wiki/MT-55
image_pdfimage_printDrukuj
Udostępnij:
Pin Share
Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments