Mina przeciwpancerna TM-41

Wrocław, Centrum Szkolenia Wojsk Inżynieryjnych i Chemicznych im. gen. Jakuba Jasińskiego

TM-41 (ros. ТМ-41) to radziecka przeciwgąsienicowa mina przeciwpancerna pochodząca z początkowego okresu II Wojny Światowej.

Opis konstrukcji

Mina przeciwpancerna TM-41 była w pełni okrągłą, korpus wykonany z blachy stalowej. Obudowa miny składała się z krótkiego cylindra, którego cała górna powierzchnia była używana jako płyta dociskowa. Mina ma uchwyt do przenoszenia z boku. Zwykle była pomalowana na kolor oliwkowo-szary i była ogólnie podobna do większej, późniejszej miny przeciwpancernej TM-44.

Korpus miny można zabezpieczyć przed wodą za pomocą podkładek i umieścić pod wodą, gdzie mogłaby pozostać eksploatowana przez okres dwóch miesięcy.

Nacisk na płytę dociskową skutkował wysunięciem kulek blokujących ze swojej pozycji, uwalniając iglicę, która uruchamiała detonator, następnie wzmacniacz i w końcu główny ładunek wybuchowy miny. Mina była używana z urządzeniami przeciwmanipulacyjnymi.

Podstawowe dane techniczne

Średnica korpusu – 254 mm
Wysokość korpusu – 140 mm
Waga uzbrojonej miny – 5,4 kg
Zawartość materiału wybuchowego: 4 kg ładunku TNT lub znacznie rzadziej Amatolu
Nacisk aktywacji miny – 160 kg

Autor – zdjęcia: Dawid Kalka

Wrocław, Centrum Szkolenia Wojsk Inżynieryjnych i Chemicznych im. gen. Jakuba Jasińskiego, REKON 2024

Bibliografia

Jerzy Garstka, Miny przeciwpancerne Wojska Polskiego z lat 1945-1997. Część I. Miny klasyczne, Czasopismo Nowa Technika Wojskowa” Nr. 11/1998, Magnum-X, Warszawa