PSS „Wuł” (ПСС «Вул», ros. Пистолет Cамозарядный Специальный) – radziecki wyciszony pistolet samopowtarzalny (kod GRAU 6P28), opracowany dla pracowników KGB oraz oddziałów Specnazu.
Zaadaptowany został w roku 1983 (prace rozpoczęto w roku 1979). Jego konstruktorami byli Krasnikow, Lewczenko, Medwiecki i Petrow. Pistolet strzela specjalnie dla niego opracowaną amunicją tłoczkową, bezdźwiękową SP-4, co w konsekwencji powoduje brak konieczności stosowania jakichkolwiek zewnętrznych tłumików (pistolet wydaje dźwięk przypominający broń pneumatyczną). Amunicja ma dobre zdolności penetracyjne. Na dystansie 25 metrów przebija płytę stalową o grubości 2 milimetrów i standardowy stalowy hełm wojskowy.
Mechanizm spustowy identyczny jak w pistolecie PM – typu SA/DA z kurkiem zewnętrznym. Bezpiecznik manualny umieszczony w z lewej strony w tylnej części zamka. Magazynek jednorzędowy mieści 6 nabojów kalibru 7,62 × 41 mm (SP-4).
Pistolet PSS obecnie używany jest przez rosyjskie oddziały antyterrorystyczne i służby wywiadu Armenii.
Wersje
- PSS – na amunicję 7,62 × 41 mm SP-4
- PSS-2 – zmodernizowana wersja na amunicję 7,62 × 43 mm SP-16, na wyposażeniu FSB od 2011r

Państwo | ZSRR |
Rodzaj | wytłumiony pistolet samopowtarzalny |
Historia | |
Prototypy | 1979–1983 |
Dane techniczne | |
Kaliber | 7,62 mm |
Nabój | 7,62 × 41 mm SP-4 |
Magazynek | 6 naboi |
Wymiary | |
Długość | 165 mm |
Wysokość | 140 mm |
Masa | |
broni | 700 g (niezaładowanego), 850 g (załadowanego) |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku | 200 m/s |
Zasięg skuteczny – 50m |
Detale (fot.
):