Pistolet maszynowy Bechowiec
Muzeum Wojska Polskiego – Warszawa
Historia konstrukcji
Polski pistolet maszynowy opracowany i produkowany przez Henryka Strąpocia i grupę osób z Ostrowca. Produkowany w warunkach konspiracyjnych, od lata 1943 do lipca 1944. Wyprodukowano ok. 11 szt. Pistolety były używane przez żołnierzy Batalionów Chłopskich, od których pochodzi skrót nazwy umieszczonej na broni.
Broń opracowana została przez członka Batalionów Chłopskich Henryka Strąpocia, domorosłego rusznikarza nie posiadającego żadnego technicznego wykształcenia. Początek prac nad peemem miał miejsce w 1942 r., dwa lata później rozpoczęła się produkcja, przy czym podzespoły wytwarzano konspiracyjnie w hucie w Ostrowcu, a konstruktor dopasowywał części i składał broń. Wykorzystywano stare lufy karabinowe, które przekalibrowywano (bechowiec dostosowany był do amunicji 9 x 19 mm, kilka egzemplarzy zaś do 7,62 x 25 mm). „Bechowiec” działał na zasadzie odrzutu zamka swobodnego, tak jak niemal wszystkie peemy, jednak sama konstrukcja była wielce oryginalna. Przede wszystkim zastosowano zamek zewnętrzny, podobny jak w pistoletach (choćby bardzo popularnych Browningach produkowanych w belgijskiej Fabrique Nationale) i wewnętrzny kurek. Broń strzelała z zamka zamkniętego i była zasilana z pudełkowego 30 nabojowego magazynka. Zaopatrzono ją przełącznik rodzaju ognia. Z perspektywy czasu „bechowiec” oceniany jest bardzo dobrze, jako broń solidna, celna, poręczna i niezawodna. Powstało 11 egzemplarzy.
Podstawowe dane taktyczno-techniczne
Organizacja: Polskie Państwo Podziemne
Rodzaj broni: pistolet maszynowy
Historia konstrukcji:
Prototypy – 1943 rok
Produkcja – 1944 rok
Wyprodukowano: co najmniej 13 egzemplarzy
Kaliber boni: 9 mm lub 7,62 mm
Zastosowany nabój: 9 × 19 mm Parabellum, 7,62 × 25 mm Tokariew
Magazynek: pudełkowy, o pojemności 32 naboje
Wymiary konstrukcji:
Długość broni: 445 mm
Długość lufy: 240 mm
Masa broni: 2,43 kg bez zamontowanego magazynka, 2,82 kg z magazynkiem
Szybkostrzelność teoretyczna: ok. 750 strz./min (obliczeniowa)
Zasięg skuteczny: ok. 100 metrów
Autor – zdjęcia: Dawid Kalka
Bibliografia
- Karabiny karabinki i pistolety maszynowe Encyklopedia długiej broni wojskowej XX wieku – Żuk Aleksandr B.
- Witold Głębowicz, Roman Matuszewski, Tomasz Nowakowski: Indywidualna broń strzelecka II wojny światowej, Warszawa 2010
- Muzeum Wojska Polskiego