4K51 „Rubież” (oznaczenie NATO SSC-3 ”Styx”) – przeciwokrętowy rakietowy kompleks obrony wybrzeża produkcji radzieckiej.
Prace nad przeciwokrętowym systemem obrony wybrzeża 4K51 ”Rubież” rozpoczęły się w biurze konstrukcyjnym MKB Raduga (była filia Biura Konstrukcyjnego OKB-155) w 1970 r. Pierwsze baterie zostały wprowadzone do służby dopiero w 1980 r. W Rosji wyrzutnie 4K51 grupowane były na poziomie flot w brygady, z których każda składa się z trzech batalionów. W skład poszczególnych batalionów wchodzą trzy baterie po cztery pojazdy-wyrzutnie każda.
Pojazdy-wyrzutnie przenoszą dwa pociski- typu P-15M, P-21 lub P-22. Z przodu samochodu zamontowano kabinę operacyjną oraz rozkładany hydraulicznie system antenowy radaru wskazywania celów. Prawdopodobnie jest to lądowa wersja radaru okrętowego Garpun-E. Jedną wyrzutnię obsługuje sześć osób. Każda z wyrzutni ładowana jest rakietą z inna głowicą: termiczną i radiolokacyjną. Podniesiona na wysokość 7,3 m antena radaru dostarcza dane o celach, jednak biorąc pod uwagę zasięg rakiet dla wykorzystania ich pełnych możliwości w skład baterii wchodzi na pewno dodatkowy system obserwacji. Na wyposażeniu baterii jest ponadto samochód transportowy z dwiema zapasowymi rakietami.
Sprawdź także:
Główne uzbrojenie zestawów samobieżnych 4K51 „Rubież”
- https://opisybroni.pl/p-15-p-15m/
9 października 2024
Ostatnia aktualizacja 8 miesięcy
