ZU-23-2M Wróbel

Uniwersalna armata morska ZU-23-2M Wróbel

ZU-23-2M Wróbel to podwójnie sprzężona uniwersalna armata morska kalibru 23 mm, opracowana w Polsce w latach 70. XX wieku, używana na polskich okrętach.

Eksponat ze zbiorów: Fort Gerharda – Muzeum Obrony Wybrzeża, Świnoujście, Polska

Historia konstrukcji

Armata morska ZU-23-2M powstała w celu zastąpienia przestarzałej armaty 2M-3M kalibru 25 mm konstrukcji radzieckiej, używanej na części okrętów polskiej Marynarki Wojennej. Przewidziano ją do montowania na okrętach, na których nie mieściła się armata automatyczna AK-230, wymagająca dla instalacji odpowiedniej ilości miejsca pod pokładem, a przy tym droższa i importowana z ZSRR.

ZU-23-2M Wróbel na ORP Gardno

Nabój scalony 23 mm do armaty ZU-23-2M

Egzemplarz armaty, który do Muzeum trafił w 2001 r., dzięki decyzji ówczesnego komendanta głównego Straży Granicznej gen. bryg. Marka Bieńkowskiego. Drzonowski „Wróbel stanowił uzbrojenie kutra patrolowego KP-165 projektu 918. Kuter ten zaprojektowany i wyprodukowany został w Polsce i do 1991 r. służył w Polskiej Marynarce Wojennej, skąd przekazany został do Straży Granicznej (wówczas zmieniono jego oznaczenie na SG-165)

Lubuskie Muzeum Wojskowe

Podstawowe dane taktyczno-techniczne

• kaliber: 23 mm
• liczba luf: 2
• długość lufy z zamkiem: 2100 mm
• prędkość początkowa pocisku: 970 m/s
• kąt podniesienia luf: od -10° do +88°
• kąt ostrzału w azymucie: 360°
• donośność maksymalna: w poziomie 2000 m cele nawodne, pod kątem 45° 2500 m cele powietrzne, w pionie 1500 m
• szybkostrzelność:
• teoretyczna: 1600-2000 strzałów/min
• praktyczna: do 400 strzałów/min
• amunicja: naboje typu 23x152B OFZT (odłamkowo-burząco-zapalający 188,5 g) i BZT (przeciwpancerno-zapalająco-smugowy 190 g)
• masa naboju: 450 g
• zapas amunicji: 2 x 50 (w wieży)
• zasada działania automatyki: wykorzystanie energii gazów prochowych
• chłodzenie luf: grawitacyjne (powietrzem)

Autor: Dawid Kalka – tekst i zdjęcia