Wóz zabezpieczenia technicznego WZT-2

Historia i opis konstrukcji

Oryginalna polska koncepcja wozu zabezpieczenia technicznego. Stanowi kontynuację wozów polskiej konstrukcji z rodziny WZT. Pomimo 40-letniej konstrukcji nadal spełnia wymagania NATO stawiane przed pojazdami ARV w swojej klasie. Z założenia przeznaczony jest do zabezpieczenia technicznego czołgów z rodziny T-55/T-55A oraz T-72, jednak w praktyce używa się go również do zabezpieczenia podstawowych remontów czołgów PT-91 oraz Leopardów 2A4, znajdujących się na stanie Wojska Polskiego. WZT-2 jest w Wojsku Polskim najpowszechniej używanym ciężkim gąsienicowym wozem zabezpieczenia technicznego.

Niezależnie od wykonywania zadań podstawowych, ciągnik WZT-2 jest niezbędnym elementem pomocniczym w trakcie przeprawy czołgów po dnie przeszkód wodnych. Ponadto może być używany jako środek obserwacji pola walki i dowodzenia grupami remontowo-ewakuacyjnymi.

Wóz zabezpieczenia technicznego WZT-2 jest szybkobieżnym pojazdem opancerzonym, zbudowanym na podwoziu czołgu T-55, przeznaczonym do ewakuacji oraz udzielania pierwszej pomocy technicznej pojazdom gąsienicowym uszkodzonym na polu walki, wykonywania prac montażowo-demontażowych z wykorzystaniem żurawia, wykonywania prac ziemnych, wykonywania remontów pojazdów, a także udzielania załogom wozów bojowych pierwszej pomocy medycznej i ewakuacji rannych z pola walki (3 rannych w pozycji leżącej). Po przygotowaniu pojazd ten może pokonywać przeszkody wodne po dnie. Prędkość jazdy podczas holowania uszkodzonego sprzętu wynosi 15 km/h.

Ze względu na swój stosunkowo mały ciężar (34 t) nadaje się do holowania pojazdów o masie nie większej niż 39-40 ton. Prędkość maksymalna wozu jest zbyt mała, przez co możliwości zabezpieczenia technicznego pododdziałów wyposażonych w szybszy sprzęt są ograniczone.

Podstawowe wyposażenie konstrukcji

dwie radiostacje R-123M
telefon wewnętrzny R-124
dźwig uruchamiany hydraulicznie (z napędem od silnika czołgu)
wyciągarka (o maksymalnej sile uciągu 750 kN)
spychacz-lemiesz
zestaw do jazdy podwodnej
spawarka elektryczna
urządzenia do spawania gazowego
układ przeciwpożarowy
układ ochrony przed bronią ABC
termiczna aparatura dymotwórcza
rentgenometr

Z ogólnej liczby 600 wyprodukowanych sztuk, do Wojska Polskiego w latach 1973-1992 dostarczono w sumie ponad 330 ciągników WZT-2 (z czego większość w latach 1984-1988). Od roku 2004 w czynnej służbie w Wojsku Polskim pozostaje 80 WZT-2. Ponadto część wozów zabezpieczenia technicznego eksploatowana jest przez Kolejowe Ratownictwo Techniczne, a także stanowi prywatną własność osób, które zakupiły je od Agencji Mienia Wojskowego.

REKON 2019, Wrocław – Centrum Szkolenia Wojsk Inżynieryjnych i Chemicznych im. gen. Jakuba Jasińskiego

Podstawowe dane taktyczno-techniczne

Państwo: Polska

Producent: Zakłady Mechaniczne „Bumar”/ „Bumar-Łabędy” – Gliwice

Typ pojazdu: wóz zabezpieczenia technicznego

Trakcja: gąsienicowa

Załoga: czterech żołnierzy – dowódca, mechanik-kierowca i dwóch operatorów-specjalistów (+ trzech rannych żołnierzy)

Prototypy: 1973

Produkcja: 1973 – 1992

Egzemplarze: ok. 600 (dla Wojska Polskiego dostarczono ogółem ponad 330 pojazdów)

Silnik: 12-cylindrowy silnik wysokoprężny W-55 W o poj. 38,88 litra, chłodzony wodą, o mocy 591 hp (441 kW)

Transmisja: mechaniczna

Długość: 6,45 m

Szerokość: 3,27 m

Prześwit: 42 cm

Masa: 34 t

Moc jednostkowa: 17,4 KM/t (13 kW/t)

Prędkość maksymalna: 50 km/h

Zasięg maksymalny: 465 km (drogi bite)

Pokonywanie przeszkód terenowych:

Brody o głębokości: 1,4 m

Rowy o szerokości: 2,7 m

Ściany o wysokości: 0,8 m

Uzbrojenie pokładowe i dodatkowe: 12,7 mm wkm DszK, granatnik ppanc. RPG-7

Autor: Dawid Kalka

Bibliografia

Najnowsze uzbrojenie Wojska Polskiego Siły lądowe, Wydawnictwo Bellona 2018
Tomasz Szczerbicki, Pojazdy Ludowego Wojska Polskiego, VESPER, Wydanie I, 2014
Janusz Magnuski, Wozy Bojowe LWP 1943-1983, Ministerstwo Obrony Narodowej, Wydanie I, 1984 rok