Wóz pogotowia technicznego WPT-100

Historia konstrukcji

Pojazd powstały w Wojskowych Zakładach Mechanicznych w Siemianowicach Śląskich, powstał na podwoziu radzieckiego działa samobieżnego SU-100 (lata 60.-tych XX wieku). Dzięki odpowiedniemu dostosowaniu, pojazd mógł jechać w kolumnie czołgów i mógł udzielać pomocy technicznej uszkodzonym czołgom bezpośrednio na polu walki. Przeznaczony był do wyciągania i holowania uszkodzonych czołgów, drobnych remontów metodą wymiany części i wymiany elementów silnika czołgów T-34-85 oraz czołgów średnich T-54.

Maszyny z podstawą maszyny SU-85M lub SU-100 powstały w latach 60.-tych, a modyfikacja polegała na zaślepieniu otworu po usunięciu uzbrojenia płytą pancerną. Po lewej stronie ponownie znajdowała się platforma magazynowa dla żurawia ręcznego typu „A” o udźwigu 1000 kg, która była zamocowana nieobrotowo nad tą platformą w pozycji roboczej, co oznaczało, że cały pojazd poruszał się podczas przemieszczania ładunku. Za przedziałem załogi, nad przedziałem silnikowym, stworzono zdejmowaną, całkowicie metalową skrzynię o ładowności do 2400 kg, osłoniętą płóciennym daszkiem na wypadek złej pogody. Nawet w tym przypadku na całej powierzchni pojazdu znajdowała się znaczna liczba punktów mocowania i mocowania sprzętu i lin. Załoga składała się z 4 żołnierzy, którzy oprócz broni osobistej mieli również czołgowy karabin maszynowy DT/DTM kalibru 7,62 mm do obrony, zamontowany w obrotowej lekko opancerzonej wieży zastępującej właz standardowej wieży dowodzenia. Ani wciągarka, ani ostrze podporowe nie były ponownie montowane w standardzie, ale pomocniczą wyciągarkę można było przenosić na korpusie lub na rufie. (Nadwozie i ta wciągarka były podobne w konstrukcji do maszyn o tym samym przeznaczeniu produkowanych w Związku Radzieckim.)

Podstawowe dane taktyczno-techniczne

Masa kompletnego zestawu: 31 000 kg
Uzbrojenie pomocnicze: 7,62 mm karabin czołgowy DT/DTM
Skrzynia ładunkowa: 2,24 m x 2,1 m (nośność 2400 kg)
Zespół bębnów liniowych: 2 x 50 metrów bieżących i 1 x 100 metrów bieżących
Dźwig ręczny o nośności 1000 kg
Obsługa czterech żołnierzy: dowódca, mechanik kierowca, dwóch specjalistów – operatorów