152 mm ciężka haubica Vz.18/47N

Ciężka haubica kalibru 152 mm vz. 18/47, pierwotnie wzorowana na konstrukcji ciężkiej niemieckiej haubicy 150 mm model 18 15 cm s. F.H. 18, zmodyfikowana po wojnie na rosyjską amunicję 152mm, numer 47 wskazuje rok odbudowy i wprowadzenia do służby, litera N to pochodzenie broni.

Po zakończeniu II wojny światowej w Czechosłowacji rozpoczęto produkcję uzbrojenia korzystając ze wzorów niemieckich produkowanych na terenie Czechosłowacji w czasie wojny. Jednym z takich sprzętów była 152 mm haubica M 18/46, która została oparta na niemieckiej haubicy kal. 15 cm. Czechosłowacka haubica została znacznie zmodyfikowana, przede wszystkim zmieniono jej kaliber przystosowując do amunicji radzieckiej kal. 152 mm, wprowadzono osłonę przednią i powiększono hamulec wylotowy. Ich produkcję rozpoczęto w 1946 roku, korzystając z posiadanych zapasów pozostawionych Niemców i ich planów. W 1947 roku opracowano kolejną unowocześniona wersję tego działa oznaczoną jako wz. 18/47, która była produkowano od 1947 roku.

Opis konstrukcji

Haubice te wprowadzono w 1946 roku do armii czechosłowackiej, gdzie zastępowano nimi zużyty sprzęt z okresu II wojny światowej, jednocześnie tym samym ujednolicano sprzęt w pododdziałach artylerii. W haubicy stosowano dwa rodzaje pocisków: odłamkowo-burzących o masie 39,9 kg i przeciwpancernych o masie 51,1 kg; pocisk przeciwpancerny przebijał pancerz o grubości 81 mm z odległości 1000 m. Znajdowały się na uzbrojeniu do lat siedemdziesiątych XX wieku. Do ich holowania używano samochodów ciężarowych: Tatra 111 i KrAZ-214.