Pistolet maszynowy United Defense Submachine Gun, cal. 9mm, Model 1942
Historia konstrukcji
Pistolet maszynowy UD M42 był używany przez siły zbrojne USA. Zaprojektował go Carl G. Swebilius pracujący w amerykańskich zakładach High Standard Manufacturing Corp. w Houston, stan Texas. Prace projektowe ruszyły w 1938 roku. Testy egzemplarzy prototypowych przeprowadzono pod koniec 1940 roku i aż do listopada 1941 roku wciąż udoskonalono konstrukcję. Pierwotnie broń zaprojektowano na zamówienie sił zbrojnych Holenderskich Indii Wschodnich.
W 1940 roku powołano korporację United Defense Supply Corporation zajmującą się koordynacją dostaw uzbrojenia dla toczących w Europie wojnę sojuszników. Na zlecenie amerykańskiego biura operacji specjalnych Office of Strategic Services (OSS) broń dostosowano do amunicji 9×19 Parabellum i przeznaczono jako broń zrzutową dla ruchu oporu w Europie i na Dalekim Wschodzie. W zakładach High Standard Manufacturing Corp. w Houston, stan Texas, oraz Marlin Firearms Co. w North Haven, stan Connecticut, wyprodukowano około 15 tysięcy egzemplarzy.
Dane techniczne
Kaliber: 8,92 mm
Amunicja: 9×19 mm Parabellum
Masa własna: bez magazynka 4,13 kg
Długość całkowita: 807 mm
Długość lufy: 279 mm
Zasilanie: magazynek na 20 naboi
Szybkostrzelność: teoretyczna 700 strz./min
Opis konstrukcji
Autor – zdjęcia: Dawid Kalka
Eksponat ze zbiorów: Fort Gerharda – Muzeum Obrony Wybrzeża, Świnoujście, Polska
Automatyka broni wykorzystuje energię odrzutu zamka swobodnego, strzela z otwartego zamka. Lufa gwintowana, zaopatrzona w 6 prawoskrętnych bruzd o skoku 406 mm, jest wkręcona w komorę zamkową i zakołkowana. Dwupozycyjny przełącznik rodzaju ognia umieszczony nad spustem z prawej strony komory zamkowej (ogień pojedynczy i ciągły), natomiast po lewej stronie znajduje się bezpiecznik. Zasilanie broni w amunicję za pomocą dwurzędowego magazynka pudełkowego wkładanego do gniazda od dołu. Ciekawym rozwiązaniem jest stosowanie dwóch połączonych magazynków umożliwiających szybką zmianę bez sięgania do ładownic. Niestety w praktyce położenie się strzelca na ziemi powodowało zbieranie się w szczękach magazynka ziemi i roślinności.
Zastosowano celownik szczerbinkowy z możliwością regulacji w poziomie, który współpracuje z trapezową muszką umieszczoną na pierścieniu w części wylotowej lufy. Do lufy przymocowano drewniany chwyt pistoletowy, a do tylnej części komory zamkowej za pomocą śrub przymocowano drewnianą kolbę.
Zastosowana amunicja
Zwykła (9×19 mm Parabellum)
Masa pocisku: 8 g
Prędkość wylotowa: 400 m/s
Donośność: praktyczna 200 jardów = 183 m
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem.
Autor – zdjęcia muzealne: Dawid Kalka/Internet
Bibliografia
- https://www.historicalfirearms.info/post/78048160002/united-defense-m42-developed-by-high-standard
- http://www.dws-xip.pl/encyklopedia/category/kraje/us/inf-us/infs-us/
- Karabiny karabinki i pistolety maszynowe Encyklopedia długiej broni wojskowej XX wieku – Żuk Aleksandr B.
- Witold Głębowicz, Roman Matuszewski, Tomasz Nowakowski: Indywidualna broń strzelecka II wojny światowej, Warszawa 2010
