Leichter Panzerspähwagen Sd. Kfz. 222

Seria samochodów pancernych z napędem na cztery koła, oznaczonych jako Sd. Kfz. 222, produkowanych w Niemczech w latach 1935–1944.

Niemcy zajmują Okręg Kłajpedy – 22 marca 1939 roku

Historia konstrukcji

Lekkie opancerzony wóz rozpoznawczy Sd. Kfz. 222 został zbudowany na specjalnie skonstruowanym podwoziu dla czterokołowych, z napędem na wszystkie dwie osie – podobnie jak nieco cięższy od niego wariant Sd. Kfz. 223. Samochód opancerzony Sd. Kfz. 222 był produkowany przez: podwozie w zakładach „Auto Union” w Zwickau, zaś jego nadwozie oraz uzbrojenie w firmach F. Schichau i Maschinenfabrik Niedersachsen. Dysponował on oo 1941 napędzane były silnikiem benzynowym Horch V8 o pojemności 3,5 l i mocy 81 KM. Po 1941 stosowano ten sam silnik ale o zwiększonej do 90 KM mocy, co dawało im maksymalną prędkość na drodze do 80 km/h i około 40 km/h w terenie. Ich zasięg wynosił około 280 km podczas jazdy po utwardzonych drogach, a w terenie nie przekraczał łącznie 200 km. Załoga samochodu pancernego Sd. Kfz. 222 składała się z trzech osób: mechanika kierowcy, celowniczego oraz dowódcy, który dodatkowo mógł pełnić funkcję dodatkowo ładowniczego.

Półwysep Apeniński, rok 1943

W stosunkowo do wcześniejszego modelu Sd. Kfz. 221 – samochód opancerzony Sd. Kfz. 222 posiadał większą wieżę, w której ulokowane zostało szybkostrzelne automatyczne działko kalibru 2 cm KwK 30, a w późniejszych seriach udoskonalony model KwK 38 L/55 oraz jeden karabin maszynowy kalibru 7,92 mm MG 34. Laweta na które umocowane zostało uzbrojenie pojazdu, umieszczona na obrotowej podstawie, która umocowana była do podłogi pojazdu. Wieża od góry była chroniona przez stelaż, na którym znajdowała się metalowa siatka. Stelaż ten składał się z dwóch części – zawieszonych na zawiasach, dzięki czemu mogły być one odchylane na boki wieży. Siatka ta chroniła przede wszystkim przed wrzuceniem do środka pojazdu granatu. Po odchyleniu stelaży z siatką – uzbrojenie pojazdu mogło posłużyć także do obrony przeciwlotniczej, dzięki dość dużemu kątowi podniesienia uzbrojenia wozu.

Pojazd Sd. Kfz. 222 – 8. Dywizja Kawalerii SS „Florian Geyer”, Front Wschodni

Podczas trwającej produkcji w latach 1937 – 1942 zostało łącznie wyprodukowanych 989 pojazdów Sd. Kfz. 222. Choć początkowo pojazdy te nie były przeznaczone jako nośniki dla zestawów radiowych, to jednak w latach 1941-1942 w pojazdach bardzo często montowano tego typu zestawy, co jednak pogarszało komfort pracy załogi, z powodu większej ciasnoty w wozie.

Eksponat: Muzeum Chuchelná, Republika Czeska, widowisko historyczne „Walki o Miechowice 1945.”, Bytom – Miechowice

Podstawowe dane taktyczno-techniczne

Państwo: III Rzesza

Producent: Auto Union w Zwickau

Typ pojazdu: lekki opancerzony wóz rozpoznawczy

Trakcja: kołowa 4 x 4

Załoga: 3 załogantów

Produkcja: 1937–1942

Egzemplarze: 989

Silnik: Horch V8, o mocy 81 KM (potem 90 KM), benzynowy, chłodzony cieczą

Pojemność skokowa: 3,5 l

Pojemność zbiorników paliwa: 100 litrów

Transmisja: mechaniczna

Pancerz: 8 – 14,5 mm

Długość: 4 800 mm

Szerokość: 1 950 mm

Wysokość: 1 800 mm (2 060 mm z anteną)

Moc jednostkowa: 16,9 KM/t

Prędkość maksymalna: 80 km/h (drogi), 40 km/h (teren)

Zasięg: 280 km (drogi), około 200 km (w terenie)

Brody (głębokość): 0,6 m

Uzbrojenie: jedno działo automatyczne 2 cm KwK30/KwK 38, jeden karabin maszynowy kal. 7,92 mm MG 34

Użytkownicy: Wehrmacht, Waffen SS

Autor: Tekst i zdjęcia – Dawid Kalka