Ręczny karabinek maszynowy RPD

Historia konstrukcji

Radziecki ręczny karabinek maszynowy konstrukcji Wasilija Diegtiariowa. W 1942 roku Wasilij Diegtiariow rozpoczął pracę nad nowym ręcznym karabinkiem maszynowym, który mógłby zastąpić używaną dotychczas karabin maszynowy DP. W tym samym czasie dwóch inżynierów N. Jelizarow i S. Siemin opracowało nowy rodzaj amunicji strzeleckiej – nabój pośredni 7,62 × 39 mm wz.43. Wtedy to W. Diegtiariow opracował nowy ręczny karabinek maszynowy, który był jednym z pierwszych modeli broni zaprojektowanej do strzelania nowym nabojem. Karabinek wszedł na uzbrojenie armii radzieckiej w 1949 roku i otrzymał oznaczenie РПД (RPD).

Była to konstrukcja zawodna, często dochodziło do zacięć. Karabinek pozostawał na wyposażeniu Armii Radzieckiej do lat sześćdziesiątych XX wieku, kiedy to został zastąpiony przez ręczny karabinek Kałasznikowa RPK. Chociaż formalnie karabin ten został wycofany, nadal wiele jego egzemplarzy można znaleźć w magazynach armii rosyjskiej, a także w wielu innych armiach krajów byłego bloku wschodniego. Karabinek maszynowy RPD był także pod oznaczeniem rkm D używany przez Wojsko Polskie. Licencyjny odpowiednik RPD produkowany w Chinach to ręczny karabinek maszynowy Typ 56.