Okręty podwodne projektu 949A (seria: Antej, NATO: Oscar II) – radzieckie, a następnie rosyjskie okręty podwodne o napędzie jądrowym, skonstruowane do zwalczania jednostek nawodnych, w tym przede wszystkim amerykańskich lotniskowców i ich grup uderzeniowych.

Podstawowym uzbrojeniem okrętu projektu 949A są wystrzeliwane ze specjalnych kontenerów umieszczonych po bokach kadłuba przeciwokrętowe pociski manewrujące P700 Granit (NATO – SS-N-19 Shipwreck) oraz torpedy kalibru 650 i 533 mm.

Okręty tego typu należą do kategorii okrętów rakietowych, określanej w nomenklaturze NATO jako SSGN (atomowe okręty podwodne, przenoszące pociski manewrujące). Planowano zbudować 18 jednostek tego typu. Ostatecznie ukończono 9 okrętów, zmontowano 11 kadłubów, ale do służby wcielono tylko 9. Okręty charakteryzują się wielką wypornością – około 24 000 t. Na dzień dzisiejszy są to największe jednostki podwodne na świecie (przykładowo największe w US Navy okręty typu Ohio mają wyporność 18 750 t). Potocznie okręty tego typu są nazywane w WMF „mordercami lotniskowców”.

Jednostki 949A stanowią rozwinięcie radzieckiego typu okrętów projektu 949.

Jeden z okrętów tego typu – K-141 „Kursk”, zatonął wraz z całą załogą 12 sierpnia 2000 na Morzu Barentsa.

Okręty podwodne projektu 949A (NATO: Oscar II):

K-148 Orenburg, K-132 Irkuck, K-119 Woroneż, K-173 Krasnojarsk, K-410 Smoleńsk, K-442 Czelabińsk, K-456 Wiliuczińsk, K-266 Orieł, K-186 Omsk, K-141 Kursk †, K-512 Swiatyj Gieorgij Pobieditiel, K-329 Biełgorod (Projekt 09852), K-150 Tomsk