Okręty podwodne projektu 641B

Okręty podwodne projektu 641B – typ radzieckich okrętów podwodnych o napędzie diesel-elektrycznym, budowanych od 1971 do 1983 roku. Na zachodzie typ znany pod kryptonimem typu Tango nadanym przez NATO. Wybudowano 18 jednostek tego typu. Miały one być następcą okrętów podwodnych projektu 641 (w kodzie NATO Foxtrot).

Pierwszą jednostkę zbudowano w Gorki w 1972 roku, następnie wprowadzano do służby po dwie rocznie. Okręty budowano w dwóch wersjach różniących się nieznacznie od siebie. Późniejsza była nieco dłuższa ze względu na konieczność montowania systemu kontroli ognia wystrzeliwanych z wyrzutni torped przeciwpodwodnych pocisków rakietowych SS-N-15, będących odpowiednikiem amerykańskiego systemu SUBROC. Zamontowany na jednostkach hydrolokator dziobowy był tego samego typu co na wcześniejszych okrętach podwodnych projektu 641. Budowa okrętów projektu 641B została przerwana na osiemnastej jednostce. Sześć z nich znajdowało się jeszcze w służbie w 1999 roku.

 

Przedział torpedowy

Obecnie trzy okręty można zobaczyć w: Hamburgu (B-515), Moskwie (B-396) i Togliatti (B-307).

Kraj budowy ZSRR
Użytkownicy MW ZSRR/MW Rosji
Stocznia Gorki
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność na powierzchni : 3100 t
w zanurzeniu 3800 t
Długość 91 m
Szerokość 7,2 m
Prędkość nawodna 13 węzłów
podwodna 16 węzłów
Załoga 62 (12 oficerów)
Uzbrojenie 6 x 533 mm

Eksponat muzealny w Togliatti, fot. Vitaly Kuzmin

image_pdfimage_printDrukuj
Udostępnij:
Pin Share
Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments