Historia konstrukcji

12,7 mm wielkokalibrowy karabin maszynowy NSW-12,7 jest bronią konstrukcji radzieckiej, która została opracowana przez zespół konstruktorów KBP z Tule, w składzie: G. Nikitin, J. Sokołow i W. Wołkow. Prace nad nową bronią, która miała zastąpić używane używane od wielu lat, stworzone jeszcze przed rozpoczęciem II Wojny Światowej 12,7 mm wielkokalibrowe karabiny maszynowe DSzK obr./wz. 1938, a następnie jej powojenną modernizację czyli wariant DSzK obr./wz. 1938/46 (DszKM), rozpoczęto w 1969 roku, a trzy lata później przyjęto ją do uzbrojenia Armii Radzieckiej, pod oznaczeniem NSW-12,7. Broń ta miała stanowić uzbrojenie oddziałów piechoty oraz jako uzbrojenie pokładowe (uniwersalne – przeciwko celom powietrznym oraz nieopancerzonym/sile żywej) wozów bojowych. Karabin maszynowy, znany pod nazwą UTIOS, był produkowany w Związku Radzieckim, następnie w Federacji Rosyjskiej. Po zakupie licencji ich produkcję prowadzono w: Bułgarii, Indiach, Polsce (od 1988 roku przez Zakłady Mechaniczne „Tarnów”), Jugosławii, a obecnie w Serbii oraz w Finlandii.

Do wielkokalibrowych karabinów maszynowych NSW-12,7 opracowano dwa typy podstaw trójnożnej:

• 6T7 – przystosowana wyłącznie do prowadzenia ognia do celów naziemnych, opracowana przez L.W. Stiepanowa i K. A. Baryszjewa. NSW na podstawie 6T7 jest oznaczony jako NSWS. Broń w tej wersji jest wyposażona w kolbę i chwyt pistoletowy. Zasilana jest z 50-nabojowych skrzynek nabojowych (stawianych obok podstawy). Celowanie odbywa się przy pomocy celownika mechanicznego albo optycznego SPP o powiększeniu 3 i 6x.

• 6U6 – uniwersalna, przystosowana do zwalczania celów naziemnych i powietrznych. Broń w tej wersji zasilana jest ze skrzynki nabojowej o pojemności 70-naboi mocowanej do wspornika kołyski. Broń wyposażona jest w celownik kolimatorowy WK-4 (do strzelań przeciwlotniczych) i optyczny PU (do strzelań do celów naziemnych).

W uzbrojeniu Wojska Polskiego występują wielkokalibrowe karabiny maszynowe NSW 12,7 wyłącznie z podstawami 6U6, które są użytkowane zwłaszcza w wojskach aeromobilnych. Poza tym karabiny maszynowe NSW-12,7 występuje jako broń pokładowa czołgów średnich T-72 i ich modernizacji PT-91, wozów zabezpieczenia technicznego WZT-3/WZT-3M. Rzadko jest używany wariant karabinu maszynowego, oznaczony jako NSWT-12,7, który został wyposażony w elektrospust. W Związku Radzieckim został opracowany także wariat karabinu maszynowego NS-12,7, który był zasilany lewostronnie, różniący się wyłącznie „lustrzaną” konstrukcją donośnika.

W końcu lat 90.-tych XX wieku w Polsce na bazie konstrukcji karabinu maszynowego NSW-12,7 został opracowany karabin maszynowy WKM-B, który został dostosowany do standardowego dla NATO naboju wielkokalibrowego 12,7 mm x 99 mm Browning. Został wprowadzony do produkcji w 1999 roku, ale bardzo szybko został zastąpiony wersją WKM-Bm (wariantu przeznaczonego dla Marynarki Wojennej RP). Broń posiada ulepszone zabezpieczenie przed powstaniem korozji. Modernizacja do standardu WKM-B ograniczyła się zasadniczo do wprowadzenia niezbędnych zmian w obszarze lufy, zamka, donośnika, nie zmieniono zaś konstrukcję taśmy nabojowej. WKM-Bm, którego wyprodukowano w prawie 500 egzemplarzy, stanowi on uzbrojenie jednostek nawodnych Marynarki Wojennej RP (na podstawie słupkowej), śmigłowców W-3PL Sokół, 155 mm Armatohaubic Krab oraz innych pojazdów uzbrojonych.

Opis konstrukcji

12,7 mm wielkokalibrowy karabin maszynowy NSW jest bronią samoczynną. Zasada działania oparta o odprowadzanie części gazów prochowych przez boczny otwór lufy, z długim ruchem tłoka gazowego. Broń wyposażona jest w dwupołożeniowy regulator gazowy. Karabin maszynowy NSW strzela z zamka otwartego. Zamek ryglowany przez przesunięcie w płaszczyźnie poziomej co powoduje zajście czterech występów ryglowych zamka za opory ryglowe obsady lufy. Dwa wyciągi sprężynujące znajdują się w zamku, wyrzutnik napędzany suwadłem (łuski wyrzucane są do przodu). Mechanizm uderzeniowy bijnikowy, rolę bijnika pełni suwadło. Mechanizm spustowy tylko do ognia ciągłego. Bezpiecznik nastawny, włączony bezpiecznik unieruchamia zaczep suwadła.

12,7 mm wielkokalibrowy karabin maszynowy NSW jest bronią zasilaną przy pomocy metalowej taśmy segmentowej, z ogniwami otwartymi, identycznej jak w DSzK. Segmenty zawierają 10 naboi. Taśma metalowa o pojemności 50 nabojów jest przechowywana w skrzynkach nabojowych. Zasilanie prawo- lub lewostronne, donośnik przesuwakowy napędzaną przez suwadło, taśma przesuwa się przy odrzucie.

Lufa broni: ciężka, szybkowymienna, chłodzona powietrzem, z przewodem chromowanym, zakończona stożkowym tłumikiem płomienia. Do lufy przymocowana jest komora gazowa z regulatorem gazowym. Jest wyposażona w rękojeść ułatwiającą przenoszenie broni i wymianę lufy.

Detale:

Warianty broni

• NSW – wersja podstawowa, stosowana jako broń piechoty, a także jako broń przeciwlotnicza czołgów T-72 i PT-91.

• NSWT – czołgowy karabin maszynowy wyposażony w elektrospust. Instalowany jako broń przeciwlotnicza w czołgach T-64 i T-80.

• NSWS – zasilany tylko z lewej strony i przystosowany do montażu celownika noktowizyjnego 1PN52-1 (tego samego co w granatnikach RPG-29).

• WKM-B – polska wersja na .50 BMG.

• WKM-UTIOS – nazwa handlowa broni z Zakładów Mechanicznych „Tarnów”.

Producent broni

• Tytuł i sygnatura broni

  • 12,7 mm wielkokalibrowy karabin maszynowy NSW-12,7. Opis i użytkowanie, Uzbr. 2336/84

  • Instrukcja zakładowa: instrukcja użytkowania – wielkokalibrowy karabin maszynowy 12,7 WKMB/12,7 WKM-Bm

  Standardowe wyposażenie broni

  • Lufa zapasowa, przybory i narzędzia, trzy skrzynki 50-nabojowe, taśmy nabojowe, pokrowce na broń i lufę, zestaw części zamiennych do broni.

  Standardowe wyposażenie NSW-12,7 z podstawą 6U6

  • Lufa zapasowa, podstawa trójnożna 6U6, celownik kolimatorowy WK-4, celownik teleskopowy PU, przybory i narzędzia, pięć skrzynek amunicyjnych z 70-nabojowymi taśmami, pokrowce n broń i lufę, zestaw części zamiennych do broni, zestaw części zamiennych do celownika, pasy do przenoszenia podstawy.

  Amunicja karabinowa do NSW-12,7

  • Typ naboju – 12,7 mm x 108 mm

  • Rodzaje stosowanych nabojów: z pociskami – przeciwpancerno-zapalającym B-32, przeciwpancerno-zapalającym-smugowym BZT-44 oraz ślepy

  • Masa nabojów – 129 – 130 g

  • Masa pocisku – 44 – 49 g

  Amunicja karabinowa do WKM-Bm

  • Typ naboju – 12,7 mm x 99 mm NATO

  • Rodzaje stosowanych nabojów: z pociskami – przeciwpancernym AP, przeciwpancerno-zapalającym API, z pociskiem przeciwpancerno-zapalającym-smugowym PIT, zwykły M33 Ball oraz ślepy

  • Masa naboju – 113 g – 119 g

  • Masa pocisku – 41,6 g – 43,0 g

  

  

  

  

  

  NSW-T

  Autor – zdjęcia: Dawid Kalka

  Kalisz, XX Piknik Militarny – 18 czerwca 2022

  Ogólna charakterystyka broni NSW-12,7/WKM-Bm

  • Przeznaczenie – do zwalczania celów naziemnych na odległościach do 1500 m oraz celów powietrznych na odległościach do 2000 m

  • Typ broni – automatyczna (samoczynna), pokładowa broń strzelecka

  • Zasada działania broni – odprowadzanie części gazów prochowych przez boczny otwór w lufie

  • Ryglowanie – przez przesunięcie zamka w bok

  • Mechanizm spustowy – wyłącznie do prowadzenia ognia ciągłego

  • Mechanizm zabezpieczający – dźwigniowy bezpiecznik nastawny, zabezpieczenie przed strzałem przedwczesnym zapewnia położenie części

  • Zasilanie broni – taśmowe prawostronne, taśma elastyczna, złożona z segmentów o pojemności 10 nabojów, z ogniwami otwartymi

  Podstawowe dane taktyczno-techniczne broni

  • Kaliber broni – 12,7 mm

  • Długość całkowita broni – 1560 mm

  • Długość lufy – 1100 mm

  • Liczba bruzd – 8

  • Skok bruzd – 381 mm

  • Długość linii celowniczej – 1195 mm

  • Masa broni – 25 kg

  • Masa lufy – 9 kg

  • Masa podstawy trójnożnej 6U6 – ok. 55 kg

  • Pojemność skrzynki amunicyjnej – 50 sztuk nabojów, podstawa 6U6 – 70 sztuk nabojów

  • Odległość celowania – 400 m – 2000 m

  • Prędkość początkowa pocisku – 840 m/s (WKM-B 880 m/s)

  • Energia początkowa wystrzelonego pocisku – 17 670 J (WKM-B 16 290 J)

  • Szybkostrzelność teoretyczna – 700-800 strz./min.

  • Szybkostrzelność praktyczna – do 70 strz./min.

  Bibliografia

  1. Najnowsze uzbrojenie Wojska Polskiego Siły lądowe, Ministerstwo Obrony Narodowej, wydawnictwo Bellona 2018
  2. Ministerstwo Obrony Narodowej