Ciężki ciągnik gąsienicowy MTS-306

Historia konstrukcji

Pod koniec lat siedemdziesiątych polskie Zakłady „Bumar-Łabędy” wyprodukowały niewielką prototypową serię ciężkich gąsienicowych ciągników dla polskiej artylerii pod oznaczeniem MTS. Pojazd ten, dzięki zastosowaniu mocniejszego silnika, pochodzącego z czołgu T-72 (W46-2S1) i zastosowaniu w nadbudówce stopów metali lekkich (stop żelaza i aluminium), udało się zmniejszyć masę wozu do około 22 ton. W porównaniu ze swoimi konkurentami z Związku Radzieckiego, które swoją masą sięgały nawet 27 ton, polski ciągnik, był lżejszy, zwrotniejszy oraz zużywał znacznie mniej paliwa.

Mimo pozytywnych ocen, jakie postawiono prze przeprowadzeniu wszelkich możliwych prób poligonowych, zmiana sytuacji geopolitycznej i znaczące odchodzenie Wojska Polskiego od artylerii holowanej, na rzecz zestawów samobieżnych, takich jak armato-haubice Dana czy Goździk, produkcji seryjnej ostatecznie nie podjęto. Powstało łącznie 18 wozów przedseryjnych – prototypowych, z których do naszych czasów przetrwało ostatecznie trzy egzemplarze podwozia serii MTS. Na wzorze jego podwozia zostały opracowane kilka innych pojazdów, w tym Samobieżny Układacz Min Kalina (SUM Kalina), Stację Radiolokacyjną NUR-21, Bojowy Wóz piechoty BWP-2000 i prototypy armatohaubic Krab.

Prezentowany egzemplarz trafił do Muzeum Broni Pancernej w Poznaniu w 2010 roku, pochodził z Wyższej Szkoły Oficerskiej Inżynierii Wojskowej we Wrocławiu.

Podstawowe dane taktyczno-techniczne

Długość – 7860 mm

Szerokość – 3250 mm

Wysokość – 2048 mm

Masa własna – 22 000 kg

Ładowność – do 10 000 kg

Prześwit – 450 mm

Masa pojazdu holowanego – do 15 000 kg

Moc silnika – 710-720 KM

Prędkość maksymalna – do 60 km/h bez ładunku

Opancerzenie – brak

Uzbrojenie – brak

Załoga – jeden żołnierz

AUtor zdjęć: Dawid Kalka

Bibliografia

Janusz Magniski, Wozy Bojowe LWP 1943-1983, Ministerstwo Obrony Narodowej, Wydanie I, 1984 rok
Tomasz Szczerbicki, Pojazdy Ludowego Wojska Polskiego, VESPER, Wydanie I, 2014