Granatnik podwieszany GPBO-40

40 mm Granatnik podwieszany GPBO-40

Historia i opis konstrukcji

Polski 40 mm podwieszany granatnik GPBO-40 wchodził w skład Polskiego „Systemu Broni i Amunicji Obezwładniającej kalibru 40 mm (SBAO-40)”, który został wówczas opracowany przez Wojskową Akademię Techniczną oraz Zakłady Metalowe „Dezamet” S.A., który jest producentem broni i amunicji granatnikowej 40 x 46 mm). Jest on następca służącego w Wojsku Polskim 40 mm granatnika podwieszanego wz. 1974 Pallad. W odróżnieniu od swojego poprzednika, strzelającego nietypową amunicją granatnikową 40 x 47 mm, nową broń od początku dostosowano do naboju granatnikowego w standardzie NATO 40 x 46 mm.

Prace nad systemem SBAO-40 rozpoczęto na początku 2005 roku, a już pięć lat później Wojsko Polskie zamówiło pierwszą serię tego typu broni w ramach pilnej potrzeby operacyjnej. Dostarczona broń trafiła od razu do eksploatacji w Polskim Kontyngencie Wojskowym „Afganistan” (PKW „Afganistan”). Do chwili obecnej (rok 2019), zostało dostarczonych około 750 egzemplarzy granatników tego typu. W połowie 2017 roku anulowano postępowanie na zakup 3548 granatników jednostrzałowych systemu SBAO-40.

Granatnik podwieszany jest konstrukcją modułową, w której modułami bazowymi są: moduł lufy z szkieletem oraz moduł mechanizmu spustowego. Poprzez przyłączenie modułu do łoża oraz celownika powstaje granatnik podwieszany, który zależnie od kierunku montażu elementów może być dostosowany dla strzelca praworęcznego lub leworęcznego. Do ładowania lufa broni jest wtedy odchylana odpowiednio na stronę lewą lub prawą. Konstrukcja łoża umożliwiała przyłączenie broni od karabinów samoczynnych rodziny AKM oraz wz. 1996 Beryl.

Producent broni

  • Zakłady Metalowe „Dezamet” S.A. w Nowej Dębie

Tytuł i sygnatura instrukcji:

  • Instrukcja zakładowa: Instrukcja eksploatacji 40 mm granatnika podwieszanego GPBO-40\

Dodatkowe wersje broni

  • GSBO-40: granatnik samodzielny dla jednostek wojsk powietrzno-desantowych

Standardowe wyposażenie granatnika

  • Dwie ładownice na naboje granatnikowe, wycior segmentowy, ochraniacz wylotu lufy, przecierak, szczotka wycioru, olejarka, przybornik, klucze

Ogólna charakterystyka broni

  • Przeznaczenie; do zwalczania siły żywej przeciwnika i nieopancerzonych pojazdów

  • Typ broni; indywidualna broń strzelecka, środek wyspecjalizowany, nieautomatyczna, jednostrzałowa

  • Zasada działania broni; broń nieautomatyczna, jednostrzałowa

  • Ryglowanie broni; lufa odchylana na bok, z ryglem wahliwym

  • Mechanizm spustowy; wyłącznie z samonapinaniem (DAO)

  • Mechanizm zabezpieczający; skrzydełkowy bezpiecznik nastawny oraz bezpiecznik samoczynny

Zastosowana amunicja

Święto Wojska Polskiego, Piknik Militarny 15.08.2021 – Koziegłowy

Broń – 6. Batalion Powietrznodesantowy, 6. Brygada Powietrznodesantowa

  • Typ naboju; 40 x 46 mm SR (z dwukomorowym układem miotającym)

  • Rodzaje stosowanych nabojów; z pociskami odłamkowymi NGO-N1, ćwiczebny/treningowy NGC-N

  • Masa naboju odłamkowo-burzącego NGO-N1; 277 g

  • Masa pocisku z naboju NGO-N1; 196 g

Podstawowe dane taktyczno-techniczne

  • Kaliber broni; 40 mm

  • Zastosowana amunicja; 40 x 46 mm NATO

  • Długość broni; 418 mm

  • Długość lufy; 250 mm

  • Liczba bruzd; 6

  • Długość bruzd prawoskrętnych; 12000 mm

  • Długość linii celowniczej; 125 mm

  • Masa broni; 1,915 kg

  • Skuteczny zasięg strzału; od 50 metrów do 430 metrów

  • Prędkość wystrzelonego pocisku naboju NGO-N1; 82 m/s

  • Szybkostrzelność praktyczna; 5-7 strz./min.

Autor – zdjęcia – Dawid Kalka

Bibliografia

  1. Najnowsze uzbrojenie Wojska Polskiego Siły lądowe, Ministerstwo Obrony Narodowej, wydawnictwo Bellona 2018
  2. Ministerstwo Obrony Narodowej