Granatnik automatyczny Mk. 19 Mod. 3

40 mm granatnik automatyczny Mk. 19 Mod. 3

Opis konstrukcji

40 mm granatnik automatyczny Mk. 19 Mod. 3 konstrukcji amerykańskiej jest przeznaczony do wsparcia ogniowego, w pododdziałach zmechanizowanych i piechoty oraz jako uzbrojenie pokładowe pojazdów.

Granatniki rodziny Mk. 19 znajdują się w użyciu od 1966 roku, ale mocno zmodernizowana wersja Mod. 3 znajduje się w eksploatacji na wyposażeniu US Army od 1983 roku. Do uzbrojenia Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polski granatnik trafił w 2007 roku z Izraela, pozyskano wówczas 23 sztuki broni, w związku z przedłużającymi się pracami nad krajową konstrukcją granatnika automatycznego. Armia polska była wówczas jedną z nielicznych armii na świecie, które na swoim wyposażeniu znajdowały się ciężkie granatniki automatyczne. Broń ta stała się bardzo potrzebna, wraz z zwiększeniem zaangażowania militarnego Polski w Afganistanie.

Każdy z granatników automatycznych Mk. 19 Mod. 3 jest zaopatrzony w postawę trójnożną, która umożliwia montaż broni na pojazdach oraz może być stosowana także (po demontażu) jako broń stacjonarna. Granatniki tego typu były sukcesywnie dostarczane do Wojska Polskiego, które dziś użytkuje około 200 granatników tego typu. Mimo dziś niezbyt nowoczesnej konstrukcji i stosunkowo dużej masy 40 mm granatnik automatyczny Mk. 19 Mod. 3 jest bardzo popularny na świecie. Świadczy o tym fakt, że zostało łącznie wyprodukowanych kilkadziesiąt tysięcy egzemplarzy granatników automatycznych, które są łącznie eksploatowane w ponad 30 krajach.

Opis broni

Ciężki granatnik Mk. 19 Mod. 3 jest bronią automatyczną – samoczynną. Automatyka broni działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego. Granatnik strzela z zamka otwartego. Zasilanie z taśmy nabojowej – dwustopniowe. Granatnik był wyposażony w tylec z dwoma chwytami. Przyrządy celownicze – mechaniczne, nieskładające się z celownika ramkowego i muszki. Możliwość mocowania celownika kolimatorowego. Granatnik jest osadzany na podstawie trójnożnej typu M3 oraz na dodatkowych podstawach pokładowych.

Ogólna charakterystyka broni

  • Przeznaczenie: do zwalczania siły żywej oraz pojazdów nieopancerzonych przeciwnika
  • Typ broni: środek wyspecjalizowany, zespołowa broń strzelecka, automatyczna, samoczynna
  • Zasada działania broni: odrzut zamka swobodnego
  • Mechanizm spustowy: wyłącznie do prowadzenia ognia ciągłego
  • Mechanizm uderzeniowy: igliczny
  • Mechanizm zabezpieczający: dźwigniowy bezpiecznik nastawny, natomiast przed strzałem przedwczesnym chroni położenie części
  • Zasilanie: taśmowe, lewostronne, z taśmy elastycznej, rozsypnej z ogniwami zamkniętymi

Podstawowe dane taktyczno-techniczne

  • Kaliber: 40 mm
  • Długość broni: 1095 mm
  • Długość lufy: 412 mm
  • Liczna/skok bruzd prawoskrętnych: 24/1219 mm
  • Masa broni: 34,3 kg
  • Masa podstawy: 29,5 kg
  • Odległość celowania: 300 – 1500 metrów
  • Prędkościowy początkowa wystrzelonego granatu: 241 m/s
  • Odległość strzelania: do celów ruchomych 1500 metrów (do 2212 metrów do odkrytych celów stacjonarnych
  • Szybkostrzelność teoretyczna: 325 – 375 strz./min.
  • Szybkostrzelność praktyczna: 40 – 60 strz./min.
  • Pojemność skrzynki amunicyjnej: mniejsza – 32 naboje, większa 48 naboje

Amunicja

Typ naboju: 40 x 53 mm (z dwukomorowym układem miotającym)

Rodzaje stosowanych nabojów: z pociskiem odłamkowym (HE M383), z pociskiem kumulacyjno-odłamkowym (HEDP M430) i ćwiczebny (TP M918)

Masa naboju: 350 gram

Masa wystrzelonego pocisku: około 250 gram

Standardowe wyposażenie broni: pokrowiec, podstawa trójnożna, celownik kolimatorowy, prowadnice taśmy, zestaw eksploatacyjny broni

Tytuł i sygnatura instrukcji: Mk. 19, 40 mm Grenade Machine Gun, MOD 3, FM 23-27, 40 mm granatnik automatyczny Mk 19 Mod 3. Opis i użytkowanie, poradnik DWLąd 2010

Producent: Stany Zjednoczone – Saco Defence Inc., a obecnie General Dynamics Ordnance and Tactical Systems, Izrael – IMI IZrael

Zdjęcia: Dawid Kalka/Internet

Bibliografia

  1. Najnowsze uzbrojenie Wojska Polskiego Siły lądowe, Ministerstwo Obrony Narodowej, wydawnictwo Bellona 2018
  2. Ministerstwo Obrony Narodowej