GP-25 (Granatomiot Podwstolnyj 25) znany również jako “Kastior” (ognisko) – (ГП-25 или «Костёр», Индекс ГРАУ, indeks GRAU— 6Г15) – skonstruowany w ZSRR granatnik podlufowy kalibru 40 mm na granaty bezłuskowe.
Historia konstrukcji
Prace nad radzieckim granatnikiem podwieszanym rozpoczęto pod wpływem amerykańskiego granatnika podwieszanego M203. Sowieci nie wzorowali się jednak na granatniku amerykańskim, rozwiązania zastosowane w granatniku radzieckim wywodzą się z niemieckich prac nad amunicją bezłuskową prowadzonych w okresie IIwś przez firmę Deutches Waffen und Munitions Fabriken. Prowadziły one badania nad pociskami które określały jako „samonapędzające”, a celem ich prac było opracowanie pocisków pozbawionych łusek. BG-15 nazywany popularnie “Muszką” to pierwszy produkowany seryjnie radziecki granatnik podwieszany. Co ciekawe BG-15 nie był pierwszym granatnikiem podwieszanym wykorzystywanym w armii należącej do Układu Warszawskiego, pierwszą bronią tego typu wykorzystywaną w armii Układu Warszawskiego był polski granatnik wz. 74 “Pallad”. Na podstawie BG-15 skonstruowano granatnik podwieszany GP-25, broń została wprowadzona do uzbrojenia w 1978r. GP-25 wyposażony jest w zmodyfikowany celownik, broń zyskała znacznie większą popularność od granatnika BG-15. Na podstawie granatnika GP-25 skonstruowany został granatnik podwieszany GP-30 znany również jako “Obówka” (but). GP-30 został wprowadzony do uzbrojenia w 1989r, broń w porównaniu do GP-25 charakteryzuje się mniejszą masą, mniejszą długością oraz zmodyfikowanym celownikiem. Wokół lufy granatnika GP-25 znajdują się trzy pierścienie wzmacniające lufę, natomiast wokół lufy granatnika GP-30 umieszczono cztery pierścienie. Opracowano także nowy typ granatu WOG-25P ВОГ-25П (jest to tzw. granat „odskokowy”, po upadku wybuch ładunku prochu czarnego podrzuca granat na wysokość ok. 1 metra i dopiero wtedy następuje detonacja właściwego ładunku granatu), zwykły granat WOG-25 ВОГ-25 wyposażono w unowocześniony zapalnik z pewniejszym w działaniu samolikwidatorem.
Opis konstrukcji
GP-25 “Kastior” to broń jednostrzałowa ładowana odprzodowo. Granatnik zasilany jest bezłuskowymi nabojami kalibru 40mm, podczas ładowania naboju do lufy następuje napięcie mechanizmu uderzeniowego. Aby rozładować broń bez oddania strzału należy nacisnąć przycisk umieszczony po lewej stronie granatnika, po czym nabój powinien nieznacznie wysunąć się z lufy. Granatnik posiada gwintowaną lufę o żywotności 400 strzałów. Zastosowano mechanizm spustowy z wyłącznym samonapinaniem (DAO). Broń wyposażona jest w bezpiecznik nastawny i bezpieczniki samoczynne uniemożliwiające wystrzelenie pocisku podczas ładowania oraz jeśli granatnik nie jest przymocowany do karabinka. W tylnej części granatnika znajduje się krótki chwyt pistoletowy wykonany z tworzywa sztucznego, niektóre egzemplarze wyposażone są w chwyt z otworem odciążającym. Karabinek AK i jego odmiany zasilane są z magazynków kleszczonych wahadłowo, dlatego też dłuższy chwyt utrudniał by wymianę magazynka.
Karabinki z zamocowanym granatnikiem wyposażone są w gumową stopkę kolby oraz zmodyfikowany zatrzask pokrywy komory zamkowej. Podczas strzelania z granatnika karabinek powinien być zabezpieczony, ze względu na odrzut granatnika który może spowodować przeładowanie karabinka.
Po lewej stronie lufy granatnika GP-25 znajdują przyrządy celownicze z nastawami od 50m do 400m. Na celowniku umieszczono czerwoną skalę z nastawami do strzelania ogniem płaskotorowym oraz białą skalę z nastawami do strzelania ogniem stromotorowym. Granatnik GP-30 “Obówka” posiada zmodyfikowane przyrządy celownicze umieszczone po prawej stronie lufy.
Naboje
WOG-25 to nabój z głowicą odłamkowo burzącą zawierającą 48g materiału wybuchowego A-IX-1. Masa naboju wynosi 255g, natomiast długość 105mm. Po oddaniu strzału pocisk uzbraja się w odległości 10-40m od wylotu lufy, pocisk wybucha po uderzeniu w przeszkodę lub po 14-19s od momentu uzbrojenia ze względu na samolikwidator. Prędkość początkowa pocisku wynosi 76m/s, zasięg skuteczny 150m, promień rażenia 6m.
WOG-25P to nabój z głowicą odłamkowo burzącą zawierającą 37g trotylu. Masa naboju wynosi 270g, natomiast długość 119mm. Pocisk uzbraja się w odległości 10-40m od wylotu lufy, po uderzeniu w przeszkodę pocisk wznosi się na wysokość 0,5-1,5m, po czym następuje wybuch głowicy odłamkowo burzącej. Pocisk wznosi się na wysokość 0,5-1,5m ze względu na ładunek prochu czarnego. Samolikwidator powoduje wybuch pocisku po 14-19s od momentu uzbrojenia. Prędkość początkowa pocisku wynosi 75m/s, zasięg skuteczny 150m, promień rażenia 5-6m.
GRD-50, GRD-100 oraz GRD-150 to naboje dymne. Wspomniane naboje charakteryzują się masą 265g oraz posiadają głowicę o masie 90g. Pocisk GRD-50 charakteryzuje się zasięgiem skutecznym 50m, pocisk GRD-100 posiada zasięg skuteczny 100m, natomiast pocisk GRD-150 posiada zasięg skuteczny 150m.
Dane taktyczno-techniczne
| GP-25 | |
| Kaliber [mm] | 40 |
| Długość broni [mm] | 323 |
| Długość lufy [mm] | 120 |
| Masa [kg] | 1,5 |
| Zasięg maksymalny [m] | 400 |
| Prędkość początkowa pocisku [m/s] | 76 |
| Szybkostrzelność praktyczna [strz./min] | 4-5 |
| WOG-25 | WOG-25P | |
| Kaliber [mm] | 40 | 40 |
| Prędkość początkowa pocisku [m/s] | 76,5 | 75 |
| Długość pocisku [mm] | 105 | 119 |
| Masa pocisku [g] | 255 | 270 |
| Masa materiału wybuchowego [g] | 48 | 37 |
| Promień rażenia odłamków [m] | 5-6 | 6 |
