7,92 mm Forteczny karabin maszynowy M.G. 26(t)

Autor – zdjęcia: Dawid Kalka

Obszar Umocnień Czechosłowackich Hlučín-Darkovičky (czes. Areál československého opevnění Hlučín-Darkovičky) – oddział Muzeum Śląskiego w Opawie obejmujący obszar „betonowej granicy” – czechosłowackich fortyfikacji zbudowanych w latach 1935-1938. Budowle poddawane były gruntownej renowacji od połowy lat 80. XX wieku i udostępnione zostały zwiedzającym w 1992 roku.

Muzeum znajduje się w Hlučínie-Darkovičkach, Czechy.

Historia konstrukcji

Forteczny karabin maszynowy M.G. 26(t)

Forteczny karabin maszynowy M.G. 26(t) był używany przez siły zbrojne Niemiec. Opracowali go w 1921 roku bracia Václav i Emanuel Holek pracujący dla czechosłowackiej firmy Zbrojovka Praga. Pierwszy model był przystosowany do zasilania z taśmy i występował pod oznaczeniem Lehký kulomet Praga vz. 23. Po przejściu Václava do zakładów Československá Zbrojovka a.s. w Brnie wprowadził on kilka zmian w konstrukcji broni, która otrzymała indeks fabryczny ZB-26, dostosowując ją do zasilania z wkładanego od góry magazynka. Przyjęty na uzbrojenie armii czechosłowackiej pod oznaczeniem Lehký kulomet vz. 26. Przejęty w dużych ilościach przez siły zbrojnej Niemiec po aneksji Czechosłowacji w marcu 1939 roku. W katalogu wzorów uzbrojenia używanego przez armię niemiecką w latach 1938-1945, otrzymał oznaczenie Gerät 2-1001.

Opis konstrukcji

Automatyka broni wykorzystuje energię gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór w lufie. Zamek ryglowany przez przekoszenie w płaszczyźnie pionowej. Mechanizm spustowy typu iglicznego. Szybkowymienna lufa o 4 prawoskrętnych bruzdach o skoku 240 mm, chłodzona powietrzem. Dla poprawienia chłodzenia lufa gęsto żebrowana poprzecznie. Zasilanie broni za pomocą dwurzędowego magazynka pudełkowego wprowadzanego do gniazda znajdującego się w górnej części komory zamkowej. Z powodu przesłaniania widoku przez magazynek w osi lufy przyrządy celownicze zostały przesunięte na lewą stronę broni. Przełącznik rodzaju ognia pozwala na prowadzenie ognia pojedynczego i ciągłego oraz umożliwia zabezpieczenie broni. Chwyt pistoletowy i kolba drewniane. Zastosowano obrotowy celownik przerzutowy wyskalowany od 200 do 1.500 m, który współpracuje z ulokowaną na wylocie lufy muszką.

Karabiny tego typu były używane w niemieckich obiektach fortyfikacji stałej i polowej z użyciem lawety fortecznej Gerät Nr. 944 S 6 Behelfseinsatz für Ringstand für den Einsatz der MG 26(t) lub Gerät Nr. 960 S 6 MG-Ringstandeinsatz für den Einsatz der MG 26(t).

Autor – zdjęcia: Dawid Kalka

Grupa Warowna Hurka w Králíkach

Dane taktyczno-techniczne

Kaliber: 7,92 mm
Amunicja: 7,92 mm ×57 mm
Masa: bez magazynka 8,84 kg, z załadowanym magazynkiem 9,6 kg
Masa lufy: 2,46 kg
Długość całkowita: 1165 mm
Długość lufy: 602 mm, (w tym część gwintowana 513,5 mm)
Szybkostrzelność: teoretyczna 570 strz./min, praktyczna 120 strz./min

Bibliografia

Terry Gander, Peter Chamberlain, „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wydawnictwo Motorbuch Verlag, 2006 rok
https://www.dws-xip.com/encyklopedia/ufortmg26t-de/