BTR-80 – współczesny rosyjski transporter opancerzony produkowany przez Arzamaską Fabrykę Maszyn.
Historia
W 1976 roku rozpoczęto produkcję transportera opancerzonego BTR-70. W następnych latach stał się on podstawowym pojazdem jednostek piechoty zmechanizowanej operujących w Afganistanie. BTR-70 był wozem lepszym niż BTR-60, którego zastąpił, ale okazało się że nadal ma pewne wady. Pojazd posiadał skomplikowany system napędowy składający się z dwóch silników, co zwiększało prawdopodobieństwo awarii. Krytycznie oceniano rozmieszczenie włazów do przedziału desantowego i ich niewielkie rozmiary. Dodatkowo okazało się, że maksymalny kąt podniesienia uzbrojenia jest zbyt niski i niemożliwe jest zwalczanie celów położonych na stokach gór czy dachach budynków.
Napływające z Afganistanu meldunki spowodowały opracowanie zmodernizowanej wieży dla BTR-70, w której maksymalny kąt podniesienia karabinów maszynowych zwiększono do 60°, oraz rozpoczęcie prac nad jego głęboko zmodernizowana wersją pozbawioną pozostałych wad. Pierwsze prototypy nowego wozu powstały na przełomie lat 70. i 80. XX wieku. W następnych latach trwało udoskonalanie pojazdu i w 1984 roku rozpoczęto produkcję nowego transportera, który otrzymał wojskowe oznaczenie BTR-80.
BTR-80 jest napędzany pojedynczym silnikiem wysokoprężnym. Uzbrojenie jest umieszczone w wieży identycznej z zastosowaną w późnych BTR-70. BTR-80 jest pierwszym radzieckim ośmiokołowym transporterem opancerzonym, który otrzymał duże boczne drzwi przedziału desantowego.
Obecnie BTR-80 jest używany w państwach powstałych po rozpadzie ZSRR.
Szczegóły konstrukcji
W przedziale kierowania znajdują się siedziska mechanika-kierowcy (po lewej stronie) i dowódcy pojazdu (po prawej stronie). W przedniej ścianie kadłuba znajdują się dwa duże oszklone okna, zasłaniane stalowymi pokrywami a w górnej części stropu dwa włazy. Dowódca pojazdu do obserwacji terenu posiada TKN-3M i trzy peryskopy typu TNPO-115. Kierowca-mechanik posiada taki sam układ peryskopów, będący lustrzanym odbiciem układu peryskopów dowódcy. Źródłem promieniowania jest reflektor dowódcy OU-5-1 IR. Dowódca wozu obsługuje znajdującą się w przedziale kierowania radiostację R-123M.
Podstawowym uzbrojeniem BTR-80 jest 14,5 mm wielkokalibrowy karabin KPWT i sprzężony z nim 7,62 mm PKT, umieszczone w obrotowej wieży. Zasięg ognia skutecznego z KPWT wynosi 2000 m, a z PKT- 1500 m.
Celownik 1PZ-2 posiada dla każdego karabinu niezależne siatki, co na pewno uniemożliwia prowadzenie celnego ognia do celu punktowego na tak dużą odległość. Z drugiej strony strzelanie do celu powierzchniowego, jakim jest np. tyraliera piechoty może być niezwykle skuteczne.
Pojazd posiada otwory strzelnicze aby zwiększyć możliwości bojowe pojazdu poprzez włączenie bezpośrednie broni strzeleckiej przewożonego desantu piechoty. Po stronie lewej (patrząc na front pojazdu) znajdują się trzy otwory strzeleckie i cztery na prawej burcie, wszystkie przechylone do przodu względem osi pojazdu. Dowódca ma własny otwór strzelecki. Wszystkie otwory strzeleckie pasażerów mogą prowadzić ogień od 15 stopni do 25 stopni do przodu.
Prowadzić można ogień korzystając z dwóch włazów znajdujących się w suficie za wieżą.
Właz desantowy pomiędzy 2 i 3 osią napędową wykonano jako dwudzielny, z podestem służącym jako stopień, wystający poza obrys kół, co zmniejszyło ryzyko wypadków przy desantowaniu i zbieraniu piechoty.
Wersje
- BTR-80 – transporter opancerzony. Wersja podstawowa.
- BTR-80K – wóz dowodzenia batalionu. Zewnętrznie jest identyczny z wozami liniowymi. Dodatkowe wyposażenie obejmuje dwie radiostacje R-173, dwie radiostacje przenośne R-159, układ nawigacji inercyjnej TNA-4, układ IFF, peryskopową busolę artyleryjską PAB-2M oraz dodatkowy przyrząd obserwacyjny TNP-165A.
- BTR-80-K1Sz1 – podwozie bazowe, na którym montowane może być różnorodne wyposażenie elektroniczne (radiostacje, radioprzekaźniki).
- Kuszetka-B – wóz dowódczo-sztabowy szczebla pułk/dywizja na podwoziu BTR-80K1Sz1.
- RChM-4-01 – wóz rozpoznania skażeń.
- 2S23 Nona-SWK – samobieżny moździerz kalibru 120 mm.
- 1W152 – wóz dowodzenia dywizjonu lub baterii artylerii.
- BREM-K – wóz zabezpieczenia technicznego.
- BMM-1 – opancerzony ambulans przeznaczony do ewakuacji rannych.
- BMM-2 – opancerzony ambulans pełniący role batalionowego punktu medycznego.
- BMM-3 – opancerzony ambulans mieszczący polową salę operacyjną.
- BTR-80A – kołowy bojowy wóz piechoty uzbrojony w armatę 2A72 kalibru 30 mm i km PKT kalibru 7,62 mm.
Państwo | ZSRR/Rosja |
Producent | Arzamaska Fabryka Maszyn |
Typ pojazdu | transporter opancerzony |
Trakcja | kołowa (8×8) |
Załoga | 3 + 8 desantu |
Historia | |
Produkcja | od 1984 |
Egzemplarze | 5000+ |
Dane techniczne | |
Silnik | 1 x silnik wysokoprężny KamAZ 7403 o mocy 260 KM |
Poj. zb. paliwa | 290 l |
Długość | 7,65 m |
Szerokość | 2,9 m |
Wysokość | 2,35 m |
Prześwit | 0,475 m |
Masa | bojowa: 13,6 t |
Moc jedn. | 19,11 KM/t |
Osiągi | |
Prędkość | 80 km/h w wodzie: 9 km/h |
Zasięg | 600 |
Pokonywanie przeszkód | |
Brody (głęb.) | bez przygotowania: pływający |
Rowy (szer.) | 2,0 m |
Ściany (wys.) | 0,5 m |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 x wkm KPWT kalibru 14,5 mm (500 naboi) 1 x km PKT kalibru 7,62 mm (2000 naboi) |
|
Użytkownicy | |
Armia Radziecka, Rosja, Ukraina, Węgry, Serbia |
Detale pojazdu, fot. Vitaly Kuzmin