AK-630 – radziecka morska armata systemu CIWS. W pełni zautomatyzowane sześciolufowe szybkostrzelne działko kalibru 30 mm zbudowane w oparciu o system Gatlinga.

Armata AK-630 była jedną z pierwszych systemu CIWS. Prototyp powstał w 1964 roku, jednak testy całego systemu trwały aż do 1976 roku, kiedy system został przyjęty do służby. W sumie wyprodukowano ponad 1000 zestawów AK-630 i zmodernizowanych wersji AK-630M i uzbrojono w nie ponad 400 okrętów.

Głównym zadaniem armaty jest zwalczanie kierowanych pocisków rakietowych, samolotów, śmigłowców oraz zwalczanie niewielkich celów nawodnych. Może także służyć do niszczenia środków ogniowych na brzegu oraz rozstrzeliwaniu min morskich.
W 1979 roku wprowadzono zmodernizowaną wersję AK-630M, w którym płaski magazyn amunicji zastąpiono bębnowym.

Obecnie wersja systemu AK-630M-2 wyposażona jest w dwa szybkostrzelne działka 30 mm. Pierwszym okrętem wyposażonym w nowy system jest mały okręt rakietowy projektu 21631 „Grad Swijażsk”.

AK-630 to typowa armata okrętowa montowana na stałe w pokładzie w bezzałogowej wieżyczce zdalnie sterowanej za pomocą radiolokacyjnego systemu kierowania ogniem (najczęściej MR-123) lub ręcznie – z wykorzystaniem kolumienki celowniczej (najczęściej typu Kołonka).

AK-630 w Polskiej MW

Ciekawostka

W 1987 roku w czasie ćwiczeń ORP Górnik i Hutnik doszło do przypadkowego ostrzelania okrętu Bundesmarine A-66 Neckar. Niemiecka jednostka wpłynęła w strefę rażenia pocisków z działek AK-630. Na okręcie doliczono się 220 uszkodzeń od pocisków kal. 30 mm, pięciu marynarzy zostało rannych. Najprawdopodobniej Niemcy za bardzo zbliżyli się do mieszanego polsko-wschodnioniemieckiego zespołu prowadzącego ćwiczenia. Enerdowskie okręty strzelały rakietami P-15, natomiast polskie Tarantule zwalczały je przy pomocy środków artyleryjskich. Neckar został wówczas namierzony przez radar ORP Górnik lub Hutnik i jedna seria, zamiast w rakietę, przeszła po okręcie.

Drukuj

Udostępnij: