Aero L-39 „Albatros”

Samolot szkolno-treningowy Aero L-39 „Albatros”

Samolot szkolno-treningowy Aero L-39ZA “Albatros” lotnictwa wojskowego Słowacji. Radom, 2005 rok

Historia konstrukcji

Odrzutowy samolot szkolno-treningowy Aero L-39 „Albatros” opracowany został zgodnie z wymaganiami lotnictwa wojskowego Związku Radzieckiego na następcę samolotu szkolnego Aero L-29 „Delfin”. Przeznaczony, wraz ze specjalnie opracowanym wyposażeniem naziemnym, do podstawowego i zaawansowanego treningu pilotów samolotów wojskowych wszystkich typów. Prace projektowe rozpoczęto w 1964 roku, zakładając kompatybilność maszyny z równolegle opracowywanymi samolotami bojowymi trzeciej generacji. Napęd samolotu stanowić miał wariant dwuprzepływowego silnika turboodrzutowego Iwczenko AI-25 o ciągu ok. 20 kN, którego produkcję na licencji, jako Walter „Titan”, miano uruchomić w Czechosłowacji.

Pierwszy lot prototypu odbył się w dniu 04. 11. 1968 roku. W testach uczestniczyło 9 latających prototypów i 2 płatowce do prób statycznych. Próby przebiegały bardzo pomyślnie, jedyną poważną zmianą była instalacja docelowego silnika AI-25TL w miejsce AI-25W oraz zmiana geometrii wlotów powietrza. Poza tym wprowadzono tylko niewielkie zmiany dotyczące głównie wyposażenia samolotu. Decyzję o rozpoczęciu produkcji seryjnej podjęto w 1971 roku, w tym tez roku rozpoczęto montaż 10 samolotów tzw. serii zerowej. Oficjalne przyjęcie samolotu na wyposażenie lotnictwa Czechosłowacji miało miejsce dnia 28. 03. 1972 roku, wtedy tez samolot otrzymał nazwę „Albatros”. W 1973 roku rozpoczęły się pierwsze dostawy samolotów dla szkolnictwa lotniczego Związku Radzieckiego.

L-39 należący do cywilnej grupy akrobacyjnej Breitling Jet Team. Maszyna nosi nowe malowanie z roku 2010

Samolot Aero L-39 produkowany był w kilku wersjach

  • Związku Radzieckiego.

Autor – zdjęcia: Dawid Kalka
Muzeum Lotnictwa, Koszyce – Słowacja