2S5 Hiacynt-S (ros. 2С5 «Гиацинт-С») – radziecka samobieżna haubicoarmata zbudowana w 1976 roku.
Samobieżna haubicoarmata 2S5 Hiacynt-S została zbudowana w 1976 roku w celu zwiększenia siły ognia, a także celności i zastąpienia holowanych dział starszego typu M-46 oraz A-19 stanowiących wyposażenie armijnych brygad artylerii.
Produkowana była do 1991 roku i zbudowano 1 122 działa tego typu.
Konstrukcja
Podwozie: sześć kół jezdnych rozstaw niesymetryczny adoptowane SA–4 Krug.
Kadłub: dwa włazy, przedni dla kierowcy tylny z wieżyczką z zamontowanym 7.62 mm km i reflektorem szperaczem dla dowódcy, posiada półautomat ładowania. Tył kadłuba, hydraulicznie opuszczany lemiesz, tylna lewa część przedział amunicyjny.
Uzbrojenie: brak przedmuchiwacza lufy, hamulec wylotowy, zamek – wspornik transportowy.
Napędem 2S5 jest silnik wysokoprężny V8 chłodzony cieczą o mocy 382 kW, pozwalającym osiągnąć 62 km/h na drodze i 25 km/h w terenie, przy zasięgu maksymalnym do 500 km.
Nadwozie znajduje się na zmodernizowanym podwoziu 2S3. Haubicoarmata nie ma wieży ze względu na ponad 8 metrową lufę. Z tego też powodu 2S5 dysponuje małą jednostką ognia: 25 sztuk. Pancerz samobieżnego działa ma grubość 15 mm. Załogę stanowi 5 osób.
Użycie
Samobieżną haubicoarmatę 2S5 Hiacynt-S wprowadzono do uzbrojenia Armii Radzieckiej, gdzie zastępowano nią samobieżne haubice 2S3 Akacja. Wchodziły one w skład specjalnych dywizjonów i baterii podporządkowanych dowództwom armii oraz brygad artylerii odwodu naczelnego dowództwa.
Użyto ich do działań bojowych w trakcie wojny w Afganistanie.
Samobieżne haubicoarmaty 2S5 Hiacynt-S znajduje się również na wyposażeniu armii fińskiej, która zakupiła 9 dział tego typu i gdzie noszą nazwę 152 TelaK 91.
Amunicja:
– Pociski odłamkowo burzące (OF29);
– Pociski kierowane laserem typu
KRASNOPOL;
– Pociski z głowicą dymną;
– Pociski z głowicą chemiczną;
– Pociski z głowicą jądrową.
| Państwo | ZSRR |
|---|---|
| Typ pojazdu | samobieżna haubicoarmata |
| Trakcja | gąsienicowa |
| Załoga | 5 |
| Historia | |
| Prototypy | 1976 |
| Produkcja | 1976-1991 |
| Egzemplarze | 1 122 |
| Dane techniczne | |
| Silnik | 1 silnik wysokoprężny, 12-cylindrowy V-59 o mocy 520 KM (388 kW) |
| Transmisja | mechaniczna |
| Pancerz | pancerz o grubości: 15 mm |
| Długość | 8,33 m |
| Szerokość | 2,76 m |
| Wysokość | 3,25 m |
| Masa | 28 200 kg (bojowa) |
| Osiągi | |
| Prędkość | 62 km/h (po drodze) 25 km/h (w terenie) |
| Zasięg | 500 km (po drodze) |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 haubicoarmata 2A37 kal. 152,4 mm 1 karabin maszynowy PKT kal. 7,62 mm |
|
| Użytkownicy | |
| ZSRR, Finlandia | |
Fot. V. Kuzmin
